“İstemeden varım ve istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.” Bundan tam 86 yıl önce, bambaşka bir coğrafyada, farklı yüzleri tanımaya çalışan ama dünyayı aynı karanlık perdenin arkasından gören bir diğer lanetli ruhtu belki de Pessoa’nın ruhu da. Yerin üstü Devamı…
Gölün kıyısında bakarken geleceğine durdu gelen sesle. Bir “Merhaba” değiştirmişti her şeyi. Mavi gölün kıyısında maviliklere dalmıştı, onun maviliğine. Hep böyle ufacık şeylerden umut doğuruyordu kendine. Ne kadar da saçma! Hey, büyüdün artık! Çocuk değilsin ki! Ahh, şu tabular. Hayır; çocuktu o, çocuk kalmak istiyordu. Yaşın ne önemi vardı ki?! Devamı…
“Rüyamda gördüm seni” dedi kendi kendine. Yine yalnız uyanmıştı. Yanında olmasını ne kadar isterdi oysa ki… Nasıl başlamıştı, nasıl büyütmüştü bu sevgiyi içinde bilmiyordu. Hiçbir özel anları yoktu oysaki. Ama anlamıştı artık, aşk dediği şey kendi içinde yarattığıymış demek ki. Özlüyordu onu, onun ona bakışını bilmeden, elini tutmadan bile. Hayallerinde Devamı…
Özledim ben bugün… Aylardır özlediğim gibi ama en çok bugün, başka bir özledim . Kış güneşinde denizin dalgalarını görünce, iyot kokusunu içime çekince yeni yerler, yeni yollar keşfedince. Maskelere rağmen gülen insanlar, oynayan çocuklar ve köpekler görünce. Yürüdüm yürüdüm farkında olmadan dört km olmuş. Sonra sevdiğim adamla paylaştım denizi, güneşi Devamı…
“Yok mu hapishane beni arayan Bu zindanda ölem can gardiyan” Bozkırın tezenesinin sözlerini mırıldanıyordu. Aslında zindan dediği hayatı, parmaklıklar ardında gardiyan diye aradığı ise vicdanından başkası değildi. Bazı büyük düşünürlerin, yürümenin de bir felsefesi olduğunu söylediği hatırındaydı, Akdeniz’in kıyısında yürürken. Derin bir nefes aldı ve yanı başında gibi duran Devamı…
Aşka dair olarak onlarca yazılsa da cümleler, şiirler ve romanlar. Bitmez, bitemez çünkü insan varken aşk da var olacaktır kainatta.Hani yanınızdadır aşk olanınız içiniz yanar bir yanardağ gibi. Hem yakar kendini hem de yakar karşısındakini. Göremediğiniz zamanları ne uzun zamanlar olarak yaşarsın oysa geçmiştir henüz on dakika.Uzaklarda olduğunda nefes alamadığınızı Devamı…
*Serinin ilk yazısı : https://www.absurddergi.com/bir-manik-anatomi-cocukluk/ **Serinin ikinci yazısı : https://www.absurddergi.com/bir-manik-anatomi-genclik Hastalığını kabul etmişti nihayet babası ve kardeşi sayesinde. Artık önüne bakması, sosyal hayata karışması ve geleceğini planlaması gerekiyordu. Öncelikle okuluna önem vermeye başladı. Derslerini bir an önce bitirerek mezun olacak hemen hayata karışacaktı. Aslında geçmişte yaşadığı tüm olumsuz şeylerden sonra Devamı…
Orta boylarda, boynu boğazı birleşmiş halde, oldukça besili cüssesiyle deliliğinin yaydığı korkuyu birkaç katlayacak bir görüntü sergiliyordu. Taşı sıksa suyunu çıkaracak gücü kuvvete sahipti. Deli Musa’nın sırtı denize doğruydu. Deli Musa dedimse, öyle gerçek deli sayılmaz aslında. Sadece sağır ve dilsizdir. Oldukça becerikli, sabırlı ve saygılı delikanlıdır ve bizim yaptığımız Devamı…
Büyüdüğüm sokaktayım. Önceden babaannemin, şimdiyse amcamın yaşadığı evin balkonundan sokağa bakıyorum ve çok da iyi hatırlıyorum marangoz Altan’ın atölyesini, evini. Derme çatmaydı ikisi de. Arada bahçe kapısından kulağının arkasına koyduğu kalemiyle elinde testere kendine zarar vermeden nasıl kestiğini seyrederdim hayretle. Sonra uzuvlarından birini hafif uçurduğunu hatırlıyorum. Karısının ince bir sesi Devamı…
Yaş aldıkça geçici her olguya her bireye tahammülsüzlüğü artıyor insanın. Sadece saf gerçek olana yönelim sürüyor. Ne zaman güçlü hissetsem kendimi bunda buldum. Hayatımın en önemli kararlarını hep bir gece yarısı duvar diplerinde düşünerek aldım. Bir kuşburnu dikeninin, bir kavak ağacının, bir çam ağacının gölgesini gölgemle buluşturdum. Bir yaprak kımıldamasını Devamı…
