Gönül

Gecenin siyahı çökmüş yeryüzüne
Ay gösterir kendini tüm heybetiyle
Yıldızlar ışık saçsın güzel ahengiyle
Gel ey gönül kalbe suretinle
Zaman ilkbaharı başlatır mevsiminde
Yeryüzü açarken tüm çiçeklerini sinesinde
Islatır nisan yağmurları toprağı rahmetiyle
Sende ıslan ey gönül en özelinle
Bilinmezler ne kadar da çok yaşantılarda
Acısı tatlısı kalıyor eskiyen hatıralarda
Bir şiir olur dökülür hisli satırlara
Yaz ey gönül kelime, kelime anılara
Hakan Sarıkaya
0 yorum