SIFIR İNTİHAR – VI

 COVID-19 Salgınında İntiharı Önleme – 2

Tehdidi Fırsata Dönüştürmek

COVID-19’un etkisi nedeniyle orantısız bir şekilde savunmasız olanlara yönelik riski de azaltacak, kanıta dayalı genel intiharı önleme stratejileri şunları içermelidir:

• Tarama, güvenlik planlaması, bilişsel davranışçı terapi, diyalektik davranış terapisi, bağlanmaya dayalı aile terapisi ve İntiharın İşbirliğine Dayalı Değerlendirmesi ve Yönetimi gibi kanıta dayalı tedavileri, hedeflenen bölgesel eğitim ve teknoloji kullanımı yoluyla orantısız şekilde etkilenen kişiler için erişilebilir hale getirilmeli.
• Sağlık kuruluşları ve diğer işyeri örgütsel liderleri, temel ve ön saflarda yer alan sağlık bakım çalışanlarına, olumsuz kariyer sonuçları olmadan akıl sağlığı hizmetlerine erişim sağlamalıdır.
• Uzmanları ve eğitimcilerin klinik ve toplum ruh sağlığı programlarına dahil edilmesini genişletilmelidir.
• COVID-19 sırasında ve sonrasında, politika yapıcılar işyeri ve okul ruh sağlığı ve intiharı önleme programlarının genişletilmesini teşvik etmelidir.
• Medya ve eğlence platformları ve içerik oluşturucularla ortaklık kuran zihinsel sağlık uzmanları gibi yaratıcı stratejiler kullanarak antistigma (Stigma, -Damgalama- akıl hastalığı ile ilişkili korku veya utanç duygusudur.Stigma cehalettir.) eğitimini ve yardım arayan profesyonel mesajlaşma artırılmalıdır.

Sosyal Bağlantıyı Artırın

Önemli sayıda kanıt, yalnızlığın ve sosyal izolasyonun, hipertansiyon, sigara ve obezite gibi diğer risk faktörleriyle karşılaştırılabilir erken ölüm için büyük riskler sunduğunu göstermektedir. Bu erken ölüm riski intihar riskini içerir.COVID-19 ile ilgili sosyal uzaklaşmanın halk sağlığı stratejisi, COVID-19’dan önce izole edilme marjında ​​gruplarda sosyal bağlantı kopması için potansiyel risk oluşturmaktadır. Daha kesin ve yararlı bir terim, sosyal bağlantının hala sürdürülebileceği noktasını netleştirmek fiziksel mesafedir . Basit insan teması ve sosyal yardım, bazıları için hayat kurtarıcı olabilecek bir bağlılık duygusu sağlamanın güçlü bir yolu olarak küçümsenemez. Yakın zamanda intihar girişiminde bulunan yüksek riskli hasta popülasyonları arasında yapılan araştırmalar, kartpostallar, mektuplar, e-postalar veya telefon şeklinde bir dizi bakım mesajı sağlayarak sonraki intihar girişimlerini% 50 ila% 60 oranında azaltmanın güçlü bir etkisini bulmuştur.

Sistematik olarak, sağlık hizmeti ortamlarında ilgili kişileri ve sanal kontrolleri sağlamalıyız. COVID-19 sırasında ve sonrasında sistematik, elektronik iletişim klinisyenler ve personel üzerindeki yükü hafifletebilir ve güçlü bir intihar riskini azaltıcı etki sağlayabilir.

• Yaşlı bireyler, yalnız yaşayanlar ve marjinalleştirilmiş kişilerle iletişim kurmak veya onlara hizmet sağlamak için toplum düzeyinde hizmetleri ve teknoloji ve sanal mekanizmaların kullanımını artırmalıyız.
• Hükümet ve kuruluşlardaki liderler, sosyal uyumu teşvik eden sosyal medya ve kamusal kampanyalar başlatabilir.
• Vatandaşların arkadaşlarını, ailelerini, gençlerini ve yaşlıları düzenli olarak kontrol etmeleri için teknoloji kullanımını (ör. Telefon, görüntülü sohbet, mesajlaşma) teşvik edilmeli.

Kriz Anında Riski Ele Alın

Farklı geçmişlere ve yaşanmış deneyimlere sahip kişilerden gelen girdileri içeren sağlam, erişilebilir ve kültürel açıdan kapsayıcı kriz müdahale sistemleri oluşturmak zorunludur. Ulusal intiharı önleme stratejileri üzerine yapılan bir araştırma, ulusal planlarını tam olarak uygulayan 4 ülkenin, eşleşen 4 kontrol ülkesine kıyasla intihar oranlarını önemli ölçüde düşürdüğünü ortaya çıkardı. Tüm bu planlar sağlam bir kriz müdahale sistemi içeriyordu. 

3 basamaklı Ulusal İntiharı Önleme Yaşam Hattı gibi kriz hizmetlerine yapılan ulusal yatırım artırılmalı.

 Mevcut krize müdahale sistemini, ruh sağlığı krizlerine karşı mevcut cezalandırıcı, kanuni yaptırım tepkisinden uzaklaşmak için yeniden biçimlendirilmeli. Kriz sistemindeki bu tür bir değişiklik, gerekli bir sonraki adım olarak tanımlanırken, son zamanlarda ırksal sağlık eşitsizliklerine odaklanma, değişikliği yapmak için yeni bir hazırlık üretebilir.

Politika ve toplum liderleri, mobil kriz birimleri ve yerleşim yeri kriz merkezleri gibi akıl sağlığı krizine müdahale için daha yeni alternatif kaynakları genişletmelidir. COVID-19 kaynaklarla ilgili endişelere yol açarken, salgın, gelişmiş kriz hizmetlerine olan ihtiyacı gün ışığına çıkarmıştır.

Ölümcül Araçlara Erişimi Azaltın

İntihar riskini azaltmaya yönelik en güçlü kanıta sahip stratejilerden biri, kültür ve toplum için özelleştirilmiş, nüfusun önde gelen intihar yöntemlerine dayalı taktikler kullanarak ölümcül araçlara erişimi kısıtlamaktır.  COVID-19 sırasında özellikle intihar için ölümcül yolların arttığı düşünüldüğünde, aşağıdaki eylemler her zamankinden daha kritik hale geldi:

• Akıl ve halk sağlığı uzmanları, intihar önleme eğitimi çabalarında silah sahibi toplulukla  intiharı önleme eğitimi çabaları arttırılmalı.
• Savunucular, araçlara erişimi düzenleyen ve ateşli silahla intihar gibi ölümcül araçlara yapılan araştırma yatırımını artıran politika çabalarına girebilirler.
• Ölümcül Araçlara Erişim Danışmanlığında (CALM) birinci basamak, acil tıp ve davranışsal sağlık profesyonellerini ve okul personeli gibi diğer ön saflardakiler eğitilmeli.
• Ulusal liderler ve savunuculuk kuruluşları, risk altındaki aile üyeleri için ev ortamlarının nasıl daha güvenli hale getirileceğini destekleyen reklam kampanyaları başlatabilir.

Kaynaklar mevcut olduğu için alınması gereken diğer eylemler şunları içerir:

• Süresi dolan ilaçlar anında  imha edilmeli.
• Savunuculuk çabalarını, köprü bariyerleri inşa etmek gibi diğer önemli intihar araçlarına odaklanmalı.

Alkol Tüketimi ve Aşırı İlaç Dozlarında COVID-19 Artışlarını Ele Alın

COVID-19 döneminde, ABD’de alkol satışlarında  artış ve aşırı doz uyuşturucu ölümlerinde% 18 artış belgelenmiştir.  Alkol ve uyuşturucu, intihar merhumlarının toksikoloji raporlarının üçte birinde bulunan maddeler ile hem bağımlılıkları hem de akıl sağlığı etkileri ve bir tür ölümcül araçlar olmaları nedeniyle intihar için risk faktörleridir.  Madde kullanımının mümkün olan her boyutta ele alınması intiharı önleyebilir.

• Alkol damıtıcıları / dağıtımcıları ve intihar önleme kuruluşları arasındaki ortaklıklar gibi güvenli içme, akıl sağlığı ve kriz hizmetlerine ilişkin genel mesajlar yayınlanmalı.
• COVID-19 sırasında ve sonrasında alkol satışlarını ve tüketimi izlenmeli.
• Madde kullanım bozukluğu hizmetlerinin sanal erişilebilirliği artırılmalı.

İntiharı azaltabilecek diğer stratejiler şunları içerir:

• Alkol, uyuşturucu ve intihar araştırmalarına yönelik ulusal yatırım artırılmalı.
• Bağımlılık danışmanlarını intiharı önleme teknikleri konusunda eğitmeliyiz.

Finansal Gerginliği Azaltın

Çalışmalar, ekonomik gerileme ile nüfus intihar oranları arasında karmaşık bir etkileşim buluyor ve çoğu çalışmada intihar riski üzerinde zararlı bir etkisi buluyor. Bu COVID-19 dönemi, ekonomik zorlanmanın yanı sıra hem küresel felaket unsurlarına (afetler ve savaş zamanı daha düşük intihar oranları ile ilişkilendirilmiştir ve bazı çalışmalar da gecikmiş bir etki  bulmuştur ) sahip olduğundan, pandeminin çeşitli evreleri sırasında intihar riskinin farklı gruplar için farklı şekilde etkilenmesi muhtemeldir.

• Ulusal hükümetler, COVID-19’un orantısız finansal ve sağlık etkilerine sahip nüfuslar için bir mali güvenlik ağı oluşturmak için kaynakları hedefleyebilir.
• Belirli sektörlerdeki COVID-19’a özgü iş gücü ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak işsizlik desteği ve yeniden eğitim fırsatları sağlayabilir.

Aile İçi Şiddeti ve Güvenli Olmayan Ortamları Ele Alın

Travma ve istismar, intihar için iyi bilinen risk faktörleridir. COVID-19 sırasında, evde kalma emirleri aile içi şiddetteki artışlarla ilgili büyük endişelere yol açtığında, bunlar gibi çabalar zorunludur:

• Ulusal Aile İçi Şiddet Yardım Hattı ve Kriz Metin Hattı gibi aile içi şiddet desteğine erişimi yaygın olarak teşvik edilmeli.
• Yardım hatlarıyla iletişimin izlenebilir olmadığından emin olun (Kriz Metin Hattı metin görüşmeleri aylık telefon faturalarında görünmez).

Güvenli Olmayan Medya ve Eğlence Mesajlarını Önleyin

İntihar bulaşması, intihar riskini artırdığı bilinen belirli mesajlaşma türlerine sahip köklü bir fenomendir. COVID-19 sırasında, medyanın intihar hakkında haber yapmanın, mesajları önlenebilir ölüm nedeni olarak intihara odaklanmış halde tutmanın ve yardım ve destek için kaynakları teşvik etmenin istenmeyen sonuçlarından kaçınması önemlidir.

• Muhabirlerin intihar konusunda güvenli raporlama kurallarını kullanması teşvik edilmeli.
• Eğlence içeriği oluşturucularının intihar konusunda güvenli mesajlaşma kurallarını kullanmaları teşvik edilebilir.

Sonuç :

COVID-19 salgını, çoğunun zihinsel sağlığına ve bazıları için intihar riskine yönelik açık tehditler sunar. Ancak intihar oranlarının artması kaçınılmaz değildir. İntihar riski, köklü risk faktörleri ve etkili intiharı önleme stratejileri için giderek artan kanıtlarla çok faktörlü olduğundan, intiharla ilgili sonuçlar, şimdi ve önümüzdeki aylarda politika yapıcılar adına yapılan yatırımlardan ve önlemlerden büyük ölçüde vatandaşlar etkilenecektir. Bu, tarihte ciddi bir halk sağlığı sorunu olarak intiharı önlemeye öncelik verilmesi gereken bir andır. Halkın ruh sağlığına ve intihar riskine yönelik COVID-19’a özgü tehditler göz önünde bulundurularak belirli stratejiler maksimum düzeyde uygulanmalıdır.

JAMA Psikiyatri. 16 Ekim 2020: 10.1001 / jamapsychiatry.2020.3746 ‘den kısaltılarak düzenlenmiştir.

İlhan Vardar